περιπετειώδη η Kate αποτελείται από συνδέσμους θυγατρικών. Εάν κάνετε μια αγορά μέσω αυτών των συνδέσμων, θα κερδίσω μια προμήθεια χωρίς επιπλέον κόστος για εσάς. Ευχαριστώ!

Μοιραστείτε στο Twitter
Μοιραστείτε στο Facebook
Μοιραστείτε στο Pinterest
Μοιραστείτε το email

Σήμερα είναι τα 37α γενέθλιά μου. Αισθάνομαι καταπληκτικά γι ‘αυτό, και όπως πάντα, ρίχνω μια ματιά πίσω τις τελευταίες 365 ημέρες και αυτό που έμαθα στην πορεία.

Φέτος ανακάλυψα το shoehorn. Τι υπέροχη εφεύρεση.

Ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει πραγματικά ένα πριν. Πάντα πίστευα ότι ήταν ένα γέρο. Αλλά πρόσφατα έχω φορέσει πάνινα παπούτσια μόδας πολύ πιο συνήθως από ό, τι συνήθιζα … και ένα πλήρες shoehorn σας επιτρέπει να βάλετε τα πάνινα παπούτσια σας σε τέλεια, ενώ στέκεστε, χωρίς να τσακίσετε τις κάλτσες σας.

Τι γίνεται με αυτό.

Πήρα επίσης το πρώτο μου ζευγάρι γυαλιά και συνειδητοποίησα ότι πρέπει να ταξιδεύω με το δικό μου μαξιλάρι.

Με κάθε σοβαρότητα, όμως, αισθάνομαι βαθιά ευγνώμων που είμαι εδώ σήμερα, υγιείς, εμβολιασμένες, χωρίς covid, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου που κάνουν καλά, η υπηρεσία μου σέρνεται πίσω στη ζωή. Όλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί φέτος.

Πράγα, Τσεχία
Ένα χρόνο υπομονής

Όταν σκέφτομαι την ηλικία των 36 ετών, θα θυμηθώ τα χαρτιά και θα περιμένω τους αργούς τροχούς των κυβερνητικών υπηρεσιών να γυρίσουν. Περιμένοντας τελικά να επιτρέπεται πίσω στην Τσεχική Δημοκρατία. Περιμένοντας τη θεώρηση γέφυρας μου. Περιμένοντας την οικογενειακή μου επανένωση. Περιμένοντας την άδεια εμπορίου μου. Περιμένοντας την κάρτα ασφάλισης υγείας μου.

Περιμένοντας να ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί του Covid. Περιμένοντας την ηλικιακή μου ομάδα να γίνει επιλέξιμη στη Μασαχουσέτη. Περιμένοντας το πρώτο μου ραντεβού εμβολίου στις 26 Απριλίου, ώρες μετά την προσγείωση στις ΗΠΑ. Περιμένοντας το δεύτερο ραντεβού μου στο εμβόλιο στις 24 Μαΐου. Περιμένοντας τον εορτασμό των δύο εβδομάδων. Περιμένοντας νευρικά στις γραμμές μετανάστευσης. Περιμένω το πράσινο πέρασμα της ΕΕ.

Περιμένοντας να ολοκληρώσει 84 ημέρες του Lewis η θεραπεία FIP της γάτας. 67 ημέρες εξαιρετικά δυσάρεστων ενέσεων που τον έκαναν να φωνάζει. 84 ημέρες νευρικής παρατήρησης. Αλλά πήρε καλύτερα, έμεινε καλύτερα και ο Lewis θεραπεύεται τώρα από το FIP. Ενα θαύμα.

Αυτό το έτος ήταν μια άσκηση στην υπομονή, έκανε πολύ πιο σημαντική επειδή η Πράγα ουσιαστικά έκλεισε για έξι μήνες αυτό το χειμώνα. Μόνο τα ζωτικά καταστήματα ανοίγουν και είχαμε μια κυκλοφορία 9:00 μ.μ. κάθε βράδυ. Σε ένα σημείο ο Τσάρλι και εγώ δεν μπορούσαμε να αφήσουμε τα όρια της πόλης. Σε ένα σημείο η Τσεχική Δημοκρατία είχε το υψηλότερο ποσοστό μόλυνσης στον κόσμο. Η ζωή μας μειώθηκε στο διαμέρισμά μας.

Μεταξύ της άφιξής μου στην Πράγα στις 26 Σεπτεμβρίου και της επιστροφής μου στις ΗΠΑ στις 26 Απριλίου, έφυγα από την Πράγα ακριβώς δύο φορές: στο Mělník, λίγο έξω από την πόλη, στο αναδόχου όπου ζούσαν τα γατάκια μας πριν τα υιοθετήσουμε. Μόλις στις 14 Νοεμβρίου και μία φορά στις 21 Νοεμβρίου. Αυτό ήταν.

(Μόλις περάσαμε τρεις ημέρες σε μια άλλη γειτονιά της Πράγας, ενώ το διαμέρισμά μας ή το condo ήταν ζωγραφισμένο και αισθάνθηκε σαν εξωτικές διακοπές!)

Ήταν ένας σκληρός χειμώνας. Αλλά ήμασταν υγιείς, και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Είχαμε ένα ασφαλές σπίτι. Ήμασταν σε θέση να δουλέψουμε εξ αποστάσεως. Ήμασταν οικονομικά ασφαλείς, αν όχι οικονομικά ακμάζονταν.

Αυτό το χειμώνα θα μπορούσε να ήταν μια ευκαιρία να βγάλουμε τα μάτια μας με την πλήξη. Ή χειρότερα, για να πετάξουμε τον εαυτό μας στο ταξίδι στον κόσμο, μη εμβολιασμένο, αποκαλυπτόμενο, αγνοώντας τους τοπικούς κανόνες, όταν ο ιός έτρεχε στα υψηλότερα επίπεδα του ακόμα.

Αντ ‘αυτού, αυτό το χειμώνα ήταν μια ευκαιρία να δώσουμε στα γατάκια μας ένα σταθερό περιβάλλον στο σπίτι ενώ ήταν νέοι. Αυτό ήταν ακόμη πολύ πιο κρίσιμο όταν ο Lewis αρρώστησε. Ήταν επίσης μια ευκαιρία να ζήσω φτηνά, να φτιάξω όλα τα τσέχικα χαρτιά μου και να με γνωρίσω να ζουν στην Πράγα, αν και η Πράγα στην Κλείσιμο.

Δεν θα μπορούσε να ήταν πολύ πιο διαφορετικό από το χειμώνα πριν, που γκρεμίζονταν γύρω από το Μεξικό με τους φίλους μας, τα cheladas και τα mezcal μαργαρίτες, πηδώντας σε σκοτεινά cenotes και κολυμπώντας σε λαμπερές μπλε λίμνες.

Και όμως υπήρχε έκκληση σε αυτό το παράθυρο. Βλέποντας λιπαρές νιφάδες χιονιού πέφτουν από το παράθυρό σας καθώς πιείτε ένα φλιτζάνι τσάι. Βρίσκοντας τα μαξιλάρια με μουστάρδα που τραβούν το σαλόνι σας μαζί. Απολαμβάνοντας τη στιγμή του Ted Lasso όταν ο Keeley φεύγει από τη λέσχη και βλέπει τον Roy να περιμένει να περπατήσει στο σπίτι της. Βλέποντας τον Lewis να μάθει να τρέχει ξανά, να παίξει ξανά, να πηδήσει ξανά, να είναι ένα γατάκι ξανά.

Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, φέτος ήταν μια άσκηση στο να είσαι ευχαριστημένος που είσαι.

Πράγα, Τσεχία
Πρέπει να είστε ευχαριστημένοι όπου βρίσκεστε.

Είναι τόσο εύκολο να τυλιχτεί σε αυτό που κινείστε προς την κατεύθυνση. Για να κοιτάξουμε το μέλλον και να πω, ξέρω ότι αυτό είναι χάλια ιδανικό τώρα, αλλά η ζωή μου θα είναι πολύ καλύτερη όταν τα πράγματα αλλάξουν.

Μόλις έχω πολύ περισσότερα χρήματα.

Μόλις χάσω πολύnullnull